ماه رمضان تمام شد. به همین زودی. به چشم بر هم زدنی بود انگار فاصله ی نوشتن این پست تا حالا. و حالا ما مانده ایم و ... خدایا! خدایا ببخش اگر بنده ی خوبی نبودم و بنده خوبی نشدم در این ماه! ببخش اگر گاهی کم آوردم و از گرما و گرسنگی و تشنگی خم به ابرویم آوردم. ببخش اگر گاهی قبل از افطار ته مانده توانم جواب سر و کله زدن با دخترهایم را نمیداد. ببخش اگر غیبت کردم و اسمش را درد دل گذاشتم. ببخش اگر تهِ تهِ دلم هنوز از بعضی آدمها دلخورم. و بعضی آدمها از من دلخورند. این ماه پر بود از لحظه های قشنگی که مختص همین ماه است. برای دوباره دیدنشان باید صبر کن...